سلام زهرا جون
اولا که تبريک ميگم وبلاگ جديدت رو
اميدوارم توي نت دوستاي خوبي پيدا کني و معتادش نشي و مثل ما استخون درد نگيري :))

نوشته ات رو هم خوندم ...
قشنگ بود
خانواده هاي بسيجي ها مخصوصا زمان جنگ خيلي زجر کشيدن ...