دنیای من

حتی اگر رها کنمش ول نمیکند

آنکس که در غم و شادی شریک ماست

من از تمام شهر که بیزار می شوم 

تنها پناه و ملجاء قلبم همان خداست

زهرا چهره گشا

رفیق! 

بعد هرس شاخه خشک شد

 نه درخت

به آنکه رفت بگو

 من ضرر نخواهم کرد...

پ. ن: من ماجرای هجر تو با نوح گفتم، او 

کشتی درست کرد و سپس گفت: 

گریه کن ...

شهید را عاشق شوی 

آخر شهیدت می کند 

غم لحظه جدایی ...

پ.ن : هر جای دنیا خواستی تنها برو، من نیز

با این "جدایی" میروم اسکار میگیرم...!